the end
Door: ik
Blijf op de hoogte en volg Eva
15 Juli 2006 | Nederland, Macharen
Lieve lieve lieve schatten van mensen,
Hier dan mijn laatste en langste bericht van deze site. Ik ben weer veilig geland in NL en ben nu druk bezig met vernederlandiseren.
De terugweg was vooral laaaaaang! Heb nog nooit zoveel afscheid van mensen genomen, en ik haat afscheid, bah bah. Zaterdag begon het al. Afscheid van mijn amerikaanse vrienden. Nog voor een laatste keer naar onze favoriete plekjes, een laatste keer lachen met die gekken, een laatste keer eik alles. Leuk, maar vooral verdrietig. De hele dag heeft de telefoon rood gestaan en zijn mensen langs gekomen. Ondanks dat ik mijn afscheidsfeestje/hesterday al had gehad was het druk!
En toen brak de dag aan van het vertrek. Maar met 3 uur slaap op zak vertrokken we naar een ruimte waar AFS ons (ik en 36 andere exchangetudents) van onze gastouders zou scheiden. NIET LEUK! Het leek wel een begrafenis, iedereen huilen, janken, al die mensen die hier hun vriend/liefde van hun leven hebben gevonden werden gescheiden, DRAMAS! Het afscheid was emotioneel, pijnlijk maarja het moest, helaas. Frances en Larry hadden het er best zwaar mee en anders ik wel. Kreeg nog vanalles mee om te maar nooit te vergeten, echt lief! die mensen zijn echt geweldig!
Toen moesten de gastgezinnen en mogelijke vriendjes en vriendinnetjes toch echt weg en zou AFS ons bezighouden voor de rest van de dag... BASEBALLGAME, tja daar was Larry ook! nog een keer vaarwel zeggen! fijn...
Savonds zou een bus ons ophalen om ons naar LA te brengen. Dat ging niet helemaal soepel zeg maar. Eerst kwam hij 4 uur te laat, waardoor sommige landen hun vliegtuig al bijna hadden gemist in LA. Toen we eindelijke onderweg waren was dat ding ook nog een oververhit, in de woestijn! of ie ff kon afkoelen... uiteindelijk toch weer op de weg beland werd de busdriver ziek, leuk! weer een uur w88 op een nieuwe... weer geen slaap deze nacht. Dus rechtstreeks naar het vliegveld om die sommige mensen op het vliegtuig te krijgen, hectiek! Noela moest gelijk weg, had amper tijd om bye the zeggen! vanaf toen werden we naar een plek gebracht waar ieder uur een bus vertrok om mensen naar een hun thuisland te transporteren. Mijn vliegtuig ging pas de volgende morgen dus ik heb iedereen haast opgew8 en vaarwel gezegt. de hele dag en nacht ging het door (mijn 3e slapeloze nacht) En toen kwam toch echt mijn bus... Of alle nederlanders wilde instappen? dat was wel heel defenitief... Toen moest ik ineens afscheid gaan nemen van Sarah, NIET LEUK! We werden haast uitelkaar getrokken, want de bus moest weg, damn pijnlijk... met een brok in mijn keel vertrok ik dan eindelijk naar het vliegveld om mijn vliegreis te beginnen naar NL. Op de transfer met cincinaty mengde we ons met nog meer NLers en na mijn 4e nacht geen slaap zette ik mijn eerst stap op NLse grond!
Het was ineens plat! en groen! en waterig! en de straten bestonden niet meer uit vierkantjes! RAAR! uit het raam kon ik onze kleine platneuzige vr8wagens al zien en onze smalle wegen met onze blauwe verkeersborden en koeien! VREEMD! En toen was het moment daar, HET moment waar ik al maanden over aan het fantaseren was, maar nu ineens echt gebeurde! Het was ineens doodeng, aan de andere kant van die muur stond mijn familie en niek en nol! Hoe zagen ze er ook alweer uit? hoe deden ze zich altijd voor? hoe zouden ze reageren? wat moest ik zeggen? wat moest ik doen? vanaf hier was mijn amerikaanse leven voorbij en moest ik weer opnieuw beginnen. weer wennen, integreren, mijn amerikaanse habits over boord en weer rasecht NLs zijn met geen weg meer terug! mijn impuls met mijn NLse metgezellen was wegrennen en een bar opzoeken om ons lazerus te zuipen om het zo nog maar even te ontkennen, maar dat zou misschien raar zijn...
Nee we moesten gaan, iets waar ik zo lang op heb gew8! moest goedkomen... Volgeladen met koffers ging ik samen met mijn Nlse metgezellen de deur van DE muur door... we werden opgew8 door veeeeeel mensen! maar nog niemand die mij bekend voor kwam. Maar 1 meter verder hoorde ik "EVA!" niet ieva or ava or whatever, gewoon eva... dat klonk fijn! Het was Nol! stralend en blij, nix veranderd! en pap,mam,niek,jaap! Ze waren er allemaal!!! alleen mistte ik lins, maar die hing al aan de telefoon!!! WOW! daar waren ze dan! van alles ging door mijn hoofd, maar het voelde goed! Met een grote bos bloemen, dank mam! reden we herenigd met de kofferkar naar de auto. ik was nogal overwelmed zeg maar en stopte niet meer met praten. jeetje wie had dat gedacht dat...dat ik gewoon weer terug zou zijn! VREEMD!
Onderweg keek in mijn ogen uit, ROTONDES, SCHAPEN, GROEN GRAS OVERAL, MOLENS, FIETSPADEN, KERKEN, BOEDERIJEN, SLOTEN, PLAT LAND,NEDERLANDSE TAAL OVERAL!!! Bij de bezinepomp hadden ze PAPRIKA CHIPS en de enige echte chocomel! Ongelofelijk! En om het NLse gevoel nog even te bevorderen speelde jaap de wcexperience, welcome home! GEWELDIG!
En toen kwamen we ineens dichtbij Oss, had onderweg gelukkig al de grond gekust een boom geknuffeld, maar nou werd het helemaal eng! Ik kwam al tuterend en lirisch de straat in en schrok me dood! een spandoek, versiert huis en mensen! wow! Hele familie Beck en rest van mijn fam stond in oranje spirit mij optew88! WOW! echt gaaaf! die had ik al zooo lang nie gezien! echt cool! Nog in shock kwam ik de tuin inlopen, helemaal versiert! waar de volgende shock mij te w88 stond...jaap had een DISCOTHEEK in de achtertuin gebouwd!!!! GEKKEN! Kon het haast niet geloven!!! Lichten, boxen waar je U! tegen zegt, niet normaal! en het ging maar door! ineens had ik een tshirt in oranje met mijn eigen naam er op!!!! een taart met mijn foto er op!!!! gewoon WOW! kon haast niet meer reageren, wat zeg je dan... uhm dankjewel?! Hoe kun je mensen hiervoor bedanken?! echt ongelofelijk wat iedereen had gedaan! dit was nog niet in mijn wildste fantasien opgekomen!
bijna in trans liep ik het huis in, alsof ik droomde, alles stond er nog, net of ik nooit was weg geweest. Mijn kamer, nog nooit zo opgeruimd geweest, maar toch nix veranderd! alles was er ineens weer! in 1 klap alles wat ik heb gemist was er ineens! zooo vreemd! ik wilde alles aanraken, met iedereen praten! maar was tegelijker tijd kapot van de reis en emoties. Het antwoord is dat redbull!!! op verzoek had jaap al een kratje meegenomen en die kon ik wel gebruiken!
De dag vorderde en gelukkig kwam lins vrij snel zodat ik die om haar nek kon vliegen! en al snel volgde iedereen! Na zon lange tijd...ongelofelijk! sommige waren gegroeid, sommige hadden ander haar, maar toch allemaal nog net zo lief als eerst! Natuurlijk weer overspoeld met drop en andere NLse dingen voor de integratie en ben overladen met kado's!(boerenkool met worst, geweldig han!) Echt zoooo bedankt mensen! zo lief! Het was echt gaaf om iedereen te zien en jaap en niek hadden een geweldig feest gebouwd, superrrr!! Ik kon ineens weer alcohol drinken met mijn eigen ouders, ik kon ineens NLs praten en iedereen verstond me! Tot vrij laat voor een woensdag avond gingen we door, maar na dat kratje redbull kon ik de slaap niet meer vatten en daar kwam mijn 5e nacht geen slaap... alhoewel dag 6 heb ik al slapend overgeslagen bijna. WAT EEN HOMECOMING! thad niet mooier kunnen wezen, WOW! jullie zijn super!!!
Nu is het feest voorbij en ben ik weer normaal in Nederland. Het echte wennen is aangebroken en kijk terug op geweldig jaar. Het feest was een geweldig initatief en het was fijn dat iedereen er was! Ik heb inmiddels de meeste mensen die niet op het feest waren wel weer gezien of gesproken en heb weer veel bijgekletst en kan nu met het echte leven beginnen. Ik moet de draad weer oppakken, wat soms niet zo makkelijk is. Het is moeilijk te omschrijven hoe het is om terug te zijn, maar zie het maar als te gekke vakantie waarvan je terug komt alleen dan 40 keer zo erg... tegelijker tijd is hier niet zo ontzettend veel veranderd maar is het toch anders. Ik ben anders en heb nu een btje een andere blik dan eerst. Maar ik ben druk bezig met integreren en misschien net als bij het einde van leuke vakanties gaat dat gevoel van missen nog eens weg. Mijn leven is nu weer hier en pas me daar graag op aan al zal dat gekriebel van reizen er blijven want, de wereld is mooi!!! en ik wil er zo veel mogelijk van zien, je leeft maar 1 keer toch?
Lieve lieve mensen die mijn reis hebben gevolgd, BEDANKT! ik vind het super dat jullie daar uberhaubt tijd in hebben gestoken en mee hebben geleefd! Jullie positieve reacties hebben mij vreselijk veel geholpen in dit jaar! Ik heb nu kunnen zien hoe leuk NL is en hoe belangrijk familie en vrienden zijn, dankjulliewel dat jullie er zijn! Ik zou echt zoo supergraag jullie persoonlijk bedanken, jullie zijn schatten stuk voor stuk!
Dit was mijn laatste stukje op de site en nou is het dan echt "the end" voor de laatste keer zal ik foto's op de site zetten, maar deze keer ook een link trouwens
http://members.home.nl/stamek/eva/
(nee ik zit niet in mijn neus!)
Veel kijk plezier, heel erg bedankt en tot ziens!
heeel veel liefs van Eva Stam
THE END
Hier dan mijn laatste en langste bericht van deze site. Ik ben weer veilig geland in NL en ben nu druk bezig met vernederlandiseren.
De terugweg was vooral laaaaaang! Heb nog nooit zoveel afscheid van mensen genomen, en ik haat afscheid, bah bah. Zaterdag begon het al. Afscheid van mijn amerikaanse vrienden. Nog voor een laatste keer naar onze favoriete plekjes, een laatste keer lachen met die gekken, een laatste keer eik alles. Leuk, maar vooral verdrietig. De hele dag heeft de telefoon rood gestaan en zijn mensen langs gekomen. Ondanks dat ik mijn afscheidsfeestje/hesterday al had gehad was het druk!
En toen brak de dag aan van het vertrek. Maar met 3 uur slaap op zak vertrokken we naar een ruimte waar AFS ons (ik en 36 andere exchangetudents) van onze gastouders zou scheiden. NIET LEUK! Het leek wel een begrafenis, iedereen huilen, janken, al die mensen die hier hun vriend/liefde van hun leven hebben gevonden werden gescheiden, DRAMAS! Het afscheid was emotioneel, pijnlijk maarja het moest, helaas. Frances en Larry hadden het er best zwaar mee en anders ik wel. Kreeg nog vanalles mee om te maar nooit te vergeten, echt lief! die mensen zijn echt geweldig!
Toen moesten de gastgezinnen en mogelijke vriendjes en vriendinnetjes toch echt weg en zou AFS ons bezighouden voor de rest van de dag... BASEBALLGAME, tja daar was Larry ook! nog een keer vaarwel zeggen! fijn...
Savonds zou een bus ons ophalen om ons naar LA te brengen. Dat ging niet helemaal soepel zeg maar. Eerst kwam hij 4 uur te laat, waardoor sommige landen hun vliegtuig al bijna hadden gemist in LA. Toen we eindelijke onderweg waren was dat ding ook nog een oververhit, in de woestijn! of ie ff kon afkoelen... uiteindelijk toch weer op de weg beland werd de busdriver ziek, leuk! weer een uur w88 op een nieuwe... weer geen slaap deze nacht. Dus rechtstreeks naar het vliegveld om die sommige mensen op het vliegtuig te krijgen, hectiek! Noela moest gelijk weg, had amper tijd om bye the zeggen! vanaf toen werden we naar een plek gebracht waar ieder uur een bus vertrok om mensen naar een hun thuisland te transporteren. Mijn vliegtuig ging pas de volgende morgen dus ik heb iedereen haast opgew8 en vaarwel gezegt. de hele dag en nacht ging het door (mijn 3e slapeloze nacht) En toen kwam toch echt mijn bus... Of alle nederlanders wilde instappen? dat was wel heel defenitief... Toen moest ik ineens afscheid gaan nemen van Sarah, NIET LEUK! We werden haast uitelkaar getrokken, want de bus moest weg, damn pijnlijk... met een brok in mijn keel vertrok ik dan eindelijk naar het vliegveld om mijn vliegreis te beginnen naar NL. Op de transfer met cincinaty mengde we ons met nog meer NLers en na mijn 4e nacht geen slaap zette ik mijn eerst stap op NLse grond!
Het was ineens plat! en groen! en waterig! en de straten bestonden niet meer uit vierkantjes! RAAR! uit het raam kon ik onze kleine platneuzige vr8wagens al zien en onze smalle wegen met onze blauwe verkeersborden en koeien! VREEMD! En toen was het moment daar, HET moment waar ik al maanden over aan het fantaseren was, maar nu ineens echt gebeurde! Het was ineens doodeng, aan de andere kant van die muur stond mijn familie en niek en nol! Hoe zagen ze er ook alweer uit? hoe deden ze zich altijd voor? hoe zouden ze reageren? wat moest ik zeggen? wat moest ik doen? vanaf hier was mijn amerikaanse leven voorbij en moest ik weer opnieuw beginnen. weer wennen, integreren, mijn amerikaanse habits over boord en weer rasecht NLs zijn met geen weg meer terug! mijn impuls met mijn NLse metgezellen was wegrennen en een bar opzoeken om ons lazerus te zuipen om het zo nog maar even te ontkennen, maar dat zou misschien raar zijn...
Nee we moesten gaan, iets waar ik zo lang op heb gew8! moest goedkomen... Volgeladen met koffers ging ik samen met mijn Nlse metgezellen de deur van DE muur door... we werden opgew8 door veeeeeel mensen! maar nog niemand die mij bekend voor kwam. Maar 1 meter verder hoorde ik "EVA!" niet ieva or ava or whatever, gewoon eva... dat klonk fijn! Het was Nol! stralend en blij, nix veranderd! en pap,mam,niek,jaap! Ze waren er allemaal!!! alleen mistte ik lins, maar die hing al aan de telefoon!!! WOW! daar waren ze dan! van alles ging door mijn hoofd, maar het voelde goed! Met een grote bos bloemen, dank mam! reden we herenigd met de kofferkar naar de auto. ik was nogal overwelmed zeg maar en stopte niet meer met praten. jeetje wie had dat gedacht dat...dat ik gewoon weer terug zou zijn! VREEMD!
Onderweg keek in mijn ogen uit, ROTONDES, SCHAPEN, GROEN GRAS OVERAL, MOLENS, FIETSPADEN, KERKEN, BOEDERIJEN, SLOTEN, PLAT LAND,NEDERLANDSE TAAL OVERAL!!! Bij de bezinepomp hadden ze PAPRIKA CHIPS en de enige echte chocomel! Ongelofelijk! En om het NLse gevoel nog even te bevorderen speelde jaap de wcexperience, welcome home! GEWELDIG!
En toen kwamen we ineens dichtbij Oss, had onderweg gelukkig al de grond gekust een boom geknuffeld, maar nou werd het helemaal eng! Ik kwam al tuterend en lirisch de straat in en schrok me dood! een spandoek, versiert huis en mensen! wow! Hele familie Beck en rest van mijn fam stond in oranje spirit mij optew88! WOW! echt gaaaf! die had ik al zooo lang nie gezien! echt cool! Nog in shock kwam ik de tuin inlopen, helemaal versiert! waar de volgende shock mij te w88 stond...jaap had een DISCOTHEEK in de achtertuin gebouwd!!!! GEKKEN! Kon het haast niet geloven!!! Lichten, boxen waar je U! tegen zegt, niet normaal! en het ging maar door! ineens had ik een tshirt in oranje met mijn eigen naam er op!!!! een taart met mijn foto er op!!!! gewoon WOW! kon haast niet meer reageren, wat zeg je dan... uhm dankjewel?! Hoe kun je mensen hiervoor bedanken?! echt ongelofelijk wat iedereen had gedaan! dit was nog niet in mijn wildste fantasien opgekomen!
bijna in trans liep ik het huis in, alsof ik droomde, alles stond er nog, net of ik nooit was weg geweest. Mijn kamer, nog nooit zo opgeruimd geweest, maar toch nix veranderd! alles was er ineens weer! in 1 klap alles wat ik heb gemist was er ineens! zooo vreemd! ik wilde alles aanraken, met iedereen praten! maar was tegelijker tijd kapot van de reis en emoties. Het antwoord is dat redbull!!! op verzoek had jaap al een kratje meegenomen en die kon ik wel gebruiken!
De dag vorderde en gelukkig kwam lins vrij snel zodat ik die om haar nek kon vliegen! en al snel volgde iedereen! Na zon lange tijd...ongelofelijk! sommige waren gegroeid, sommige hadden ander haar, maar toch allemaal nog net zo lief als eerst! Natuurlijk weer overspoeld met drop en andere NLse dingen voor de integratie en ben overladen met kado's!(boerenkool met worst, geweldig han!) Echt zoooo bedankt mensen! zo lief! Het was echt gaaf om iedereen te zien en jaap en niek hadden een geweldig feest gebouwd, superrrr!! Ik kon ineens weer alcohol drinken met mijn eigen ouders, ik kon ineens NLs praten en iedereen verstond me! Tot vrij laat voor een woensdag avond gingen we door, maar na dat kratje redbull kon ik de slaap niet meer vatten en daar kwam mijn 5e nacht geen slaap... alhoewel dag 6 heb ik al slapend overgeslagen bijna. WAT EEN HOMECOMING! thad niet mooier kunnen wezen, WOW! jullie zijn super!!!
Nu is het feest voorbij en ben ik weer normaal in Nederland. Het echte wennen is aangebroken en kijk terug op geweldig jaar. Het feest was een geweldig initatief en het was fijn dat iedereen er was! Ik heb inmiddels de meeste mensen die niet op het feest waren wel weer gezien of gesproken en heb weer veel bijgekletst en kan nu met het echte leven beginnen. Ik moet de draad weer oppakken, wat soms niet zo makkelijk is. Het is moeilijk te omschrijven hoe het is om terug te zijn, maar zie het maar als te gekke vakantie waarvan je terug komt alleen dan 40 keer zo erg... tegelijker tijd is hier niet zo ontzettend veel veranderd maar is het toch anders. Ik ben anders en heb nu een btje een andere blik dan eerst. Maar ik ben druk bezig met integreren en misschien net als bij het einde van leuke vakanties gaat dat gevoel van missen nog eens weg. Mijn leven is nu weer hier en pas me daar graag op aan al zal dat gekriebel van reizen er blijven want, de wereld is mooi!!! en ik wil er zo veel mogelijk van zien, je leeft maar 1 keer toch?
Lieve lieve mensen die mijn reis hebben gevolgd, BEDANKT! ik vind het super dat jullie daar uberhaubt tijd in hebben gestoken en mee hebben geleefd! Jullie positieve reacties hebben mij vreselijk veel geholpen in dit jaar! Ik heb nu kunnen zien hoe leuk NL is en hoe belangrijk familie en vrienden zijn, dankjulliewel dat jullie er zijn! Ik zou echt zoo supergraag jullie persoonlijk bedanken, jullie zijn schatten stuk voor stuk!
Dit was mijn laatste stukje op de site en nou is het dan echt "the end" voor de laatste keer zal ik foto's op de site zetten, maar deze keer ook een link trouwens
http://members.home.nl/stamek/eva/
(nee ik zit niet in mijn neus!)
Veel kijk plezier, heel erg bedankt en tot ziens!
heeel veel liefs van Eva Stam
THE END
-
15 Juli 2006 - 13:32
Erik Stam:
Voor het laatst ben ik de eerste. We zijn al weer helemaal aan je gewend. -
15 Juli 2006 - 14:49
Sanne Vd Wetering:
haaa eef helemaal geweldig..ik heb ontzettend genoten van al je verhalen en fotos..kei leuk meid..spreek je snel weer..kusss sanne -
15 Juli 2006 - 17:23
Frits D'n Otter:
Home sweet *hips* home ! -
15 Juli 2006 - 20:11
Hes:
En ze tiept zowaar ook ineens weer een beetje Nederlandsch! -
16 Juli 2006 - 15:48
Joyce (zusje Van Dennis :P):
haai meis ik heb van je verhalen genoten
toen ik je samen met nicol in oss tegen kwam wist ik nie zeker of je het was ik drufde dus nie te vragen of je het leuk had gehad in amerika mar uit de verhalen blijkt dat nartuulijk wel dat je het leuk hebt gehad maar ik had al gehoort dat je mij ook nie meer kende hahah:P
doeg
joyce
-
17 Juli 2006 - 11:08
Mascha:
Heel veel plezier in Nederland! Het is echt weer even wennen, ben nu op vakantie hier en alles is zo anders! Geniet van al je mooie herinneringen! kus -
17 Juli 2006 - 17:25
Arend (AFS):
hier hoort natuurlijk een reactie bij van een mede AFSer! Was leuk om je weer te zien na een jaar, en ik hoop dat je alle herinneringen die je hebt opgedaan in amerika, nooit, nooit gaat vergeten!
Groeten
Arend -
20 Juli 2006 - 23:43
Ron:
Heej rare, lieve, gekke Eva.
Kei leuk dat je er weer bent, je hebt veel gemist dit jaar, te veel, maar dat gaan we allemaal zeker goed maken. Ik hoop voor je dat je weer aan de rotondes (kennen ze die daar echt niet?:S) en koeien kunt wennen. Daar zal ik zeker proberen aan mee te werken.
tot snel.
(Btw, wat sta ik er weer charmant op met je moeder:P) -
13 Oktober 2008 - 09:13
Jan Dirk Stam:
Hallo wat is dit voor site ik ben ook een stam en kom ook uut zwartsluus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
